Nieodparty urok Toski. Między literaturą a muzyką od XIX do XXI wieku: od Sardou do Magniego, od Pucciniego do Dalli

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest intertekstualna analiza dwóch XIX-wiecznych utworów, a mianowicie historycznego dramatu Victoriena Sardou i opery Giacoma Pucciniego, ze współczesnymi realizacjami bazującymi na tym współczesnym micie: filmie Luigiego Magniego z 1973 r. i musicalu Lucia Dalli z 2003 r. Analiza pokazuje związki między literaturą a muzyką, i to zarówno klasyczną, jak i popularną. Z opracowania wynika, że film Magniego szerzej czerpie z francuskiego dramatu, zręcznie posługując się historycznym sztafażem, stanowiącym rodzaj maski dla dziejowej powtarzalności, podczas gdy musical Dalli wykorzystuje wątki z włoskiej opery, skupiając się na psychologicznym wymiarze katastrofy jednostek. I Magni, i Dalla tworzą rodzaj współczesnej przypowieści, która jednocześnie dialoguje z tradycją literacką i muzyczną, jak też proponuje ich oryginalną relekturę, wzbogacając hipertekstualną grę z XIX-wiecznymi pierwowzorami.