Walka o suwerenność Rzeczypospolitej w pierwszych utworach publicystycznych Stanisława Konarskiego

Abstract

Artykuł ma na celu zbadanie stanowiska Stanisława Konarskiego wobec osiemnastowiecznych sąsiadów Rzeczypospolitej – Rosji, Prus i Austrii w świetle jego pierwszych pism publicystycznych – Rozmowy pewnego ziemianina ze swoim sąsiadem o teraźniejszych okolicznościach oraz Epistolae familiares sub tempus interregni. Ponadto przedstawiane są również refleksje Konarskiego dotyczące konieczności obrony suwerenności i niezależności Rzeczypospolitej. W wyniku analizy utworów zakonnik jawi się jako gorący orędownik polskiej niezawisłości, zaniepokojony kolejnymi próbami ingerencji obcych mocarstw w rację stanu Ojczyzny. Krytykuje wrogie działania sąsiadów Rzeczypospolitej, a także bierność i marazm współobywateli. Artykuł wykazuje, że stosunek publicysty do Rosji, Prus i Austrii jest jednoznacznie negatywny; sąsiedzi bowiem stają się symbolem zagrożenia i niebezpieczeństwa dla polskiej państwowości.