Niestandardowe rozwiązania techniczno-konserwatorskie dla drewnianej cerkwi w Miękiszu Starym

Abstract

Pochodząca z XVIII wieku drewniana cerkiew miękiska jest częścią ważnego dziedzictwa kulturowego drewnianego budownictwa sakralnego na południowo-wschodnich terenach dawnej Rzeczypospolitej. Po II wojnie światowej cerkiew nie była użytkowana, opuszczona systematycznie niszczała. W 1989 roku wykonano jej inwentaryzację architektoniczną. Niestety brak środków finansowych przez wiele lat nie sprzyjał podjęciu w cerkwi prac restauracyjno-konserwatorskich. Szansa pojawiła się dopiero po 30 latach. Rozwiązanie projektowe odbiega od dotychczasowej pragmatyki konserwatorskiej, proponując dążenie do maksymalizacji zachowania struktury materialnej tego zabytkowego obiektu. Dotychczasowa bowiem praktyka w tym zakresie powodowała nieraz 80% wymianę zdegradowanego drewna na materiał nowy.