Ebelik ve Hemşirelik Öğrencileri Gözüyle Klinik Uygulamalar, Okul-Hastane İşbirliği

Çağdaş Tıp Dergisi Pub Date : 2017-12-01 DOI:10.16899/GOPCTD.359986

Özgür Alparslan

{"title":"Ebelik ve Hemşirelik Öğrencileri Gözüyle Klinik Uygulamalar, Okul-Hastane İşbirliği","authors":"Özgür Alparslan","doi":"10.16899/GOPCTD.359986","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Amac: Arastirmanin amaci, ebelik ve hemsirelik ogrencilerinin klinik uygulamalar ve okul–hastane isbirligine iliskin goruslerini belirlemektir. Metod: Tanimlayici ve kesitsel nitelikteki calismanin evrenini, Saglik Bilimleri Fakultesi’nde ogrenim goren ebelik ve hemsirelik bolumlerinin 3.ve 4. sinif ogrencileri olusturmustur (N=277). Orneklem secimine gidilmemis, calismaya katilmayi kabul eden toplam 267 (Hemsirelik=149, Ebelik=118) ogrenciye ulasilmistir. Veriler arastirmacilar tarafindan gelistirilen soru formu kullanilarak toplanmis ve sayi, yuzdelikler ve ki-kare onemlilik testi kullanilarak degerlendirilmistir ( % 95 guven araligi, onem duzeyi p<0,05). Bulgular: Ogrencilerin %50.9’u klinikteki ekibin kendilerini benimsemedigini, %44.6’sinin ekip ile iletisim kuramadiklarini ve %62.2’sinin ise olusan olumsuz durumlardan etkilendigini ifade etmislerdir. Hemsirelik bolumu ogrencilerinin (%56.4), ebelik bolumu ogrencilerine oranla daha fazla benimsendiklerini ifade ettikleri belirlenmistir (X2=7.213, p=0.007) (p<0.05) Calismada ogrenciler okul-hastane isbirligi ile yapilan klinik uygulamalarin el becerilerini arttirdigini (%89.5), meslege olan sevgilerini arttirdigini (%63.7) belirtirken, buyuk bir kismi vaka sayisinin yetersiz (%76) oldugunu, uygulama alanlarinin gereksinime cevap vermedigini (%85) belirtmistir. Sonuc : Sonuc olarak, ogrencilerin teorik egitimin her iki tarafta yeterli olmasi gerektigini, uygulama alaninda desteklenmeleri gerektigini ve uygulama alanina ulasilabilirligin kolay olmasi gerektigini dusundukleri saptanmistir. Bu dogrultuda okul-hastane isbirligini guclendirecek parametrelerle ilgili daha derinlemesine arastirmalara ihtiyac vardir.","PeriodicalId":183630,"journal":{"name":"Çağdaş Tıp Dergisi","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2017-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"3","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Çağdaş Tıp Dergisi","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.16899/GOPCTD.359986","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 3

Abstract

Amac: Arastirmanin amaci, ebelik ve hemsirelik ogrencilerinin klinik uygulamalar ve okul–hastane isbirligine iliskin goruslerini belirlemektir. Metod: Tanimlayici ve kesitsel nitelikteki calismanin evrenini, Saglik Bilimleri Fakultesi’nde ogrenim goren ebelik ve hemsirelik bolumlerinin 3.ve 4. sinif ogrencileri olusturmustur (N=277). Orneklem secimine gidilmemis, calismaya katilmayi kabul eden toplam 267 (Hemsirelik=149, Ebelik=118) ogrenciye ulasilmistir. Veriler arastirmacilar tarafindan gelistirilen soru formu kullanilarak toplanmis ve sayi, yuzdelikler ve ki-kare onemlilik testi kullanilarak degerlendirilmistir ( % 95 guven araligi, onem duzeyi p<0,05). Bulgular: Ogrencilerin %50.9’u klinikteki ekibin kendilerini benimsemedigini, %44.6’sinin ekip ile iletisim kuramadiklarini ve %62.2’sinin ise olusan olumsuz durumlardan etkilendigini ifade etmislerdir. Hemsirelik bolumu ogrencilerinin (%56.4), ebelik bolumu ogrencilerine oranla daha fazla benimsendiklerini ifade ettikleri belirlenmistir (X2=7.213, p=0.007) (p<0.05) Calismada ogrenciler okul-hastane isbirligi ile yapilan klinik uygulamalarin el becerilerini arttirdigini (%89.5), meslege olan sevgilerini arttirdigini (%63.7) belirtirken, buyuk bir kismi vaka sayisinin yetersiz (%76) oldugunu, uygulama alanlarinin gereksinime cevap vermedigini (%85) belirtmistir. Sonuc : Sonuc olarak, ogrencilerin teorik egitimin her iki tarafta yeterli olmasi gerektigini, uygulama alaninda desteklenmeleri gerektigini ve uygulama alanina ulasilabilirligin kolay olmasi gerektigini dusundukleri saptanmistir. Bu dogrultuda okul-hastane isbirligini guclendirecek parametrelerle ilgili daha derinlemesine arastirmalara ihtiyac vardir.

查看原文本刊更多论文

研究目的研究旨在了解助产士和护理专业学生对临床实践和校院合作的看法。方法：这项描述性横断面研究的研究对象是健康科学学院助产系和护理系的三年级和四年级学生（N=277）。研究未进行抽样选择，共有 267 名学生（护理学=149 人，助产学=118 人）同意参与研究。研究人员使用自己编制的问卷收集数据，并使用数字、百分比和卡方检验（置信区间为 95%，显著性水平 p<0.05）对数据进行分析。结果50.9%的学生表示诊所的团队不接纳他们，44.6%的学生表示他们无法与团队沟通，62.2%的学生表示他们受到负面情况的影响。研究结果表明，护理专业学生（56.4%）比助产专业学生（X2=7.213，P=0.007）更容易被接纳（P<0.05）。在研究中，学生们表示与学校-医院合作进行的临床实践提高了他们的动手能力（89.5%），增加了对专业的热爱（63.7%），但很大一部分学生表示病例数量不足（76%），实习区域不能满足需要（85%）。结论：结果表明，学生认为理论教育应在两方面都足够充分，他们应在实践领域得到支持，并且应易于进入实践领域。在这方面，有必要对加强学校与医院合作的参数进行更深入的研究。

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

求助全文

约1分钟内获得全文求助全文

来源期刊

Çağdaş Tıp Dergisi

自引率

0.00%

发文量