ORTA ÇAĞ AVRUPA'SINDA İNSAN HAKLARI

Abstract

İnsan hakları, insanın sadece insan olduğu için sahip olduğu haklar olarak tanımlanmaktadır. Ancak insanlık tarihi boyuca çoğunluğu sömüren küçük bir azınlığın müdahalesiyle tüm bireylerin bu haklara eşit derecede sahip olması engellenmiştir. Orta Çağ Avrupa’sı siyasi, sosyo-ekonomik ve dini yapısı itibariyle bu durumun en iyi gözlemlendiği dönemdir. Özellikle Orta Çağ’a hakim olan feodal sistem ve Kilise, Orta Çağ insanının en temel haklarına ulaşmasını engelleyen bir yapı üzerine kurulmuştur. Bu bakımdan insanın; tanrı, toplum yahut devletten bağımsız olarak evrensel insan haklarına kavuşması modern bir düşüncedir. Orta Çağ’ın kurumlarına karşı verilen mücadelenin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Çalışma Orta Çağ Avrupa’sında insan haklarının durumunu değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Ancak dönemin genişliği ve insan hakları çerçevesinin net bir şeklide çizilememesi nedeniyle en görünür hak ihlallerine işaret etmekle yetinilmiştir. Modern insanın uzlaşısı (büyük oranda) sonucunda oluşturulan Evrensel İnsan Hakları Bildirgesi’nin tanımladığı insan hakları bağlamında örneklendirmelere yer verilmiştir. Buna göre; özgürlük ve eşitlik gibi temel hakların feodal sistemde, düşünce ve inanç özgürlüğünün ise Kilise kurumu karşısındaki durumu karşılaştırılarak değerlendirilmiştir.