Emevî Döneminde Hitâbet

Abstract

Emevi dönemi hitabeti, İslam edebiyat tarihinde önemli bir yer edinmektedir. Cahiliyye döneminde şiir kadar etkin olmasa da sosyal hayatla sıkı bir ilişkisi bulunan hitabet, İslam dinin gelişi ile ibadetlerin bir parçası haline gelmiştir. Sadru’l-İslam döneminde irtidat olayları ve iç çekişmelerden hitabet de nasibini almış, diğer edebi sanatlar gibi fazla ilgi görememiştir. Emevi dönemine gelindiğinde, devlet otoritesinin genel olarak sağlanması ve İslam devletinin topraklarının genişlemesi ile Müslümanlar, ilmi ve edebi çalışmalara ağırlık vermiş iken, hitabet de Kur’an-ı Kerim’in eşsiz belağatinden de istifade ederek doruk noktasına ulaşabilmiştir. Hitabetin bu dönemde sosyal hayatın her alanına dini bir kimlik ile girmesi bir yana, dönemin siyasi ve mezhepsel çekişmelerinin en etkin araçlarından olmayı başarmıştır. Cahiliyye, Sadru’l-İslam ve Emevi dönemi hitabetinin kısa bir şekilde ele alındığı bir çalışma ve ilk iki dönem hitabetinin ayrı bir şekilde ayrıntılı olarak ele alındığı çalışmalar mevcut iken, bu alandaki eksikliği tamamlama adına, çalışmamızda Emevi döneminde hitabet ayrıntılı bir şekilde incelenecektir.