СОЦИАЛЬНО-ПОЛИТИЧЕСКАЯ НАЦИОНАЛЬНАЯ ОСНОВАНА СЛЕДИЯ ЗОЛОТОЙ ОРДЫ

Abstract

Мақала Алтын Орданыңмұрагерікім деген өзекті мәселені талдауға арналған. Авторлар осы бір күрделі сұраққа жауап іздеу үшін тек тарихи деректер ғана емес, тілдік және әдеби деректерге де жүгінуіміз шарт дейді. Тарихтыңұзын жолында бабаларымыздыңізі еңәуелі тілдіңбойынан көрінедідей келіп, ұлттыңтарихы тілінде сақталады деген тұжырымды ұсынады. Алтын Орда дәуіріндегі жазба мұралар бүгінгі қазақтіліне тікелей қатысты екендігі талданған. Байырғы қыпшақтардың, Алтын Орданыңмұрагері қазақжұрты деген пікір толықдәлелденген.XV-XVII ғасырлардағы қазақтарихы ру-тайпалықмүдде мен жалпымемлекеттік мүдделердіңөзара тартысы жағдайында өтті. Еларалыққатынастар тынымсыз жаугершілік пен феодалдыққақтығыстардан тұрған бұл тарихи кезеңжалпыұлттықмүдденіңмаңызын тура түсініп, мақсаттыжәне саналы түрде қызмет жасаған белсенді тұлғаларды да өмірге алып келді. Бұл тұлғалар, ұлттыңөзін-өзі тануы, басқа этностармен қатынаста өз мүддесін түсінуі нәтижесінде өмірге келсе, өз ретінде олар ұлттықұюдыңтезірек жүруіне, ұлттыққұндылықтардыңпісіп-жетілуіне пәрменді ықпал жасады. XVII ғасырда казақхалқы сандықжәне сапалықөсу жолында тұрды, ол жалпыұлттықсананыңқалыптасуына ұласты, ал бұл рухани-интеллектуалдықдәрежеде жүретін жинақы көрініс, мемлекеттік құрылымныңбой көтеруі болатын. Статья посвящена анализу актуальной проблемы -выявлению истинных наследников Золотой Орды. В раскрытии данного вопроса безусловно играют исторические факты, однако авторы подчеркивают важность учета прежде всего языковых фактов.Формирование казахского народа на всех его этапах исторического развития находят отражение в его языке. В силу этого авторы придерживаются концепции, что история нации сохраняется в его языке. В частности, изучение письменных памятников эпохи Золотой Орды дают возможность сделать вывод, что он напрямую связан с современным казахским языком. Авторы пришли к основному выводу, что казахи являются истиными наследниками древних кипчаков и Золотой орды.азахская история XV-XVII веков проходила в условиях взаимного противостояния родоплеменных интересов и общегосударственных интересов. Этот исторический период, в котором отношения между странами состояли из неустанной вражды и феодальных конфликтов, привели к жизни заурядных личностей, которые действовали целенаправленно и осознанно, прямо понимая значение общенациональных интересов. Эти личности, появившиеся на свет в результате самоидентификации нации, понимания своих интересов в отношениях с другими этносами, как свои, активно способствовали ускорению Национального свертывания, вызреванию национальных ценностей. В XVII веке казахское население встало на путь количественного и качественного роста, которое переросло в формирование общенационального сознания, а это была компактная картина духовно-интеллектуального развития, возведение государственного устройства. The article is devoted to the analysis of the actual problem of the successor of the Golden Horde. The authors emphasize the importance of learning linguistic facts, and not just historical information. Throughout the history of our ancestors, the formation of a people is primarily reflected in its language. The authors propose the concept that the history of a nation is preserved in its language. The written monuments of the era of the Golden Horde are directly related to the modern Kazakh language. In conclusion, the authors conclude that the Kazakhs are the successors of the Golden Horde and the ancient Kipchaks.The Kazakh history of the XV-XVII centuries took place in conditions of mutual confrontation of tribal interests and national interests. This historical period, in which relations between countries consisted of relentless hostility and feudal conflicts, led to the life of ordinary individuals who acted purposefully and consciously, directly understanding the importance of national interests. These personalities, who were born as a result of the nation's self-identification, understanding of their interests in relations with other ethnic groups as their own, actively contributed to the acceleration of National coagulation, the maturation of national values. In the XVII century, the Kazakh population embarked on the path of quantitative and qualitative growth, which developed into the formation of national consciousness, and this was a compact picture of spiritual and intellectual development, the construction of a state structure.