Otsu Hadisesi (1891): On dokuzuncu yüzyılın sonunda Rusya-Japonya ilişkileri ve Mustafapaşa da bir duvar resmi

Abstract

Japonya ziyareti sırasında Rusya İmparatorluğu veliaht prensi Nikolay Aleksandreviç’e karşı bir suikast teşebbüsü gerçekleşmiştir. Prens, Japonya’da dünya turunun bir parçası olarak Trans-Sibirya Demiryolu’nun doğu yönünden inşasını başlatmak üzere bulunmaktaydı. Bu makale, Nikolay Aleksandreviç’in yaşadığı bu suikast girişiminin Kapadokya’daki bir konağın duvarına oryantalist bir üslupla neden ve nasıl taşındığı sorularının cevaplarını aramaktadır. Makale, Otsu hadisesi olarak bilinen suikast girişiminin ve ardından yaşanan sürecin Japonya için önemli bir yargı bağımsızlığı sınavı olduğunu ve hem muhtemel bir uluslararası gerginliğin önüne geçtiğini hem de Japonya’da halkın adalete olan güvenini tazelediğini öne sürmektedir. Otsu hadisesinin Batı’daki yankıları ve resmedilişi yirmi yıldan fazladır hızlı bir Batılılaşma ve modernizasyon içinde olan Japonya’nın Batı’da hala oryantalist bir bakış açısından potansiyel bir koloni genişleme alanı olarak görüldüğünü ortaya koymaktadır. Vahşi bir samuray olarak resmedilen suikastçi, aslında düzenli Japon polis gücünün modern Batılı giysileri içinde bir memur olmasına rağmen on dokuzuncu yüzyıl başı samuraylarına benzetilmek istenilmiştir. Olayın tüm detayları incelendiğinde Nikolay’ın hayatını kurtaran iki kişinin Japon çek çek sürücüleri olduğu anlaşılmaktadır. Diğer taraftan resmi tarih ve Batı basınında Nikolay’ın hayatını kurtaranın Yunan Prensi George olduğu bilgisi yer almaktadır.