Łabędzi śpiew tradycyjnego japońskiego kina gangsterskiego: Akta yakuzy Kinjiego Fukasaku

Abstract

Autorka artykułu analizuje cykl pięciu filmów Akta yakuzy w reżyserii Kinjiego Fukasaku, wprowadzonych na ekrany w latach 1973–1974, uznawanych za jedne z największych osiągnięć tradycyjnego japońskiego kina gangsterskiego. Celem analizy jest wskazanie wewnętrznego napięcia pomiędzy tradycją a nowoczesnością, uwidaczniającego się w poszczególnych częściach Akt yakuzy. Wynika ono nie tylko z odmiennego podejścia do reguł gatunkowych ninkyō eiga, ale również wprowadzenia elementów realizmu. Bliższe przyjrzenie się głównemu bohaterowi, postaciom kobiecym oraz stylowi wizualnemu pozwala naświetlić owo wewnętrzne napięcie.