РОЛЬ ЛИЧНОСТИ ВПРАВООХРАНИТЕЛЬНОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ

Abstract

Мақалада жеке тұлғаның құқық қолданудағы рӛлі туралы ӛзекті мәселелер қарастырылған.Құзыретті субъектілердің қызметінің нақты түрі ретінде құқық қолдану жалпыланған сипаттамасы келтірілген. Әр түрлі тарихи кезеңдер авторларының шығармашылығында осы ұғымның қалыптасуы кӛрсетілген. Қазіргі уақытта заңнамада әр түрлі тіркестердегі «қолдану» термині белсенді қолда-нылып жүргені атап ӛтілді. Ең жақсы бекітілген доктриналық ережелерге сүйене отырып, құқық қолдану туралы анықтама қалыптастырады. Қаралып жатқан істің күрделену дәрежесіне және құқық қорғау органының қызметкерінің мүмкіндіктері ауқымына байланысты механикалық және шығармашылық құқық қолдану жүзеге асырылады. Құқық қолдану функцияларын орындау режиміне сәйкес, құқық қолдану қызметі реттеуші және қорғаушы бола алады. Жеке тұлғаның құқықтарын жүзеге асыру механизмінің ерекшеліктерін ескере отырып, факультативті, сонымен қатар міндетті құқық қолдану жүзеге асырылады. Қазіргі заманғы мемлекеттің адам құқықтары жүйесінде құқық қолдану жалпыға міндетті мінез-құлық нормаларын маңызды және объективті қажетті құралдарының бірі болып табылады. В статье рассмотрены актуальные вопросы о роли личности в правоприменении.Приведена обобщенная характеристика правоприменения как конкретного вида деятельности компетентных субъектов. В творчестве авторов разныхисторических периодов показано формирование этого понятия. Отмечается, что в настоящее время в законодательстве активно используется термин «употребление» в различных выражениях. Опираясь на лучшие утвержденные доктринальные положения, он формирует справку о правоприменении. В зависимости от степени усложнения рассматриваемого дела и масштаба возможностей сотрудника правоохранительного органа осуществляется механическое и творческое правоприменение. В соответствии с режимом выполнения правоприменительных функций правоприменительная деятельность может быть регулирующей и охранительной. С учетом особенностей механизма реализации прав личности осуществляется как факультативное, так и обязательное правоприменение. Правоприменение в системе прав человека современного государства является одним из важнейших и объективно необходимых средств реализации общеобязательных норм поведения. The article deals with topical issues about the role of personality in law enforcement.The generalized characteristic of law enforcement as a specific type of activity of competent subjects is given. In the works of authors of different historical periods, the formation of this concept is shown. It is noted that currently the term "use" is actively used in various expressions in the legislation. Based on the best approved doctrinal provisions, he forms a certificate of law enforcement. Depending on the degree of complexity of the case under consideration and the scale of the capabilities of a law enforcement officer, mechanical and creative law enforcement is carried out. In accordance with the regime of law enforcement functions, law enforcement activities can be regulatory and protective. Taking into account the peculiarities of the mechanism for the realization of individual rights, both optional and mandatory law enforcement is carried out. Law enforcement in the human rights system of a modern state is one of the most important and objectively necessary means of implementing generally binding norms of behavior.