Hala Zamanımız Var Mı? Bernard Stiegler'in Bireyleşme Sahnesinde Ben, Biz ve Onlar

Abstract

Stiegler, entropi üreten bir süreç olarak Antroposenin içinde bulunduğumuz mevcut durumu anlamak için tek başına yeterli olmadığı-nı, yaşamın negatif entropi üretme gücünün de bulunduğunu düşünür. Negantropik güçlerin anlaşılabilmesi için ise insanın, biyolojik organların yanında teknik organlar ve sosyal organizasyonlarla da birlikte bireyleştiğinin başka bir deyişle, insanın organolojik bir varlık olduğunun ortaya konulması gerekmektedir. Teknikle insan arasındaki ilişkinin tek taraflı olduğunun düşünülmesi tekniğin bireyleşmedeki rolünü görünmez hale getirmektedir. Bu çalışmada Stiegler’in, Heidegger ve Simondon’un felsefelerinden hareketle nasıl bir bireyleşme sahnesi kurmaya çalıştığı incelenmiştir. Stiegler’e göre Simondon, teknik dışsallaştırma yoluyla kurulan birey-öncesi alanı ortaya çıkarmakta başarılı olsa da bireysizleşme üzerinde yeterince durmamıştır. Stiegler bu eksiği Heidegger’in Varlık ve Zaman’daki herkes (das Man, the they) kavramsallaştırmasında tamamlayabileceğimizi düşünür.