LEVELS OF USE OF EVIDENCE-BASED PRACTICES BY PARAMEDİCS

Abstract

Özet Amaç: Bu çalışmanın amacı paramediklerin hastanın iyileşmesi ve hizmetin iyi bir şekilde planlanması ve yürütülmesi için; alanları ile ilgili olarak yayınlanmış güncel ve en iyi kanıtları kullanma düzeylerini belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı araştırma modeli kullanılan araştırmada; araştırmanın evrenini özel ve kamu ambulans istasyonlarında çalışan paramedikler oluşturmaktadır. Örneklem yöntemi olarak kartopu örnekleme yöntemi kullanılmış, literatür doğrultusunda hazırlanmış olan 17 soruluk veri toplama formu Google Formlar aracılığıyla doldurtulmuştur. Araştırmaya katılmayı kabul eden 163 paramedik çalışmaya dahil edilmiş ve elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 22.0 istatistik programı aracılığıyla değerlendirilmiştir. Bulgular: Paramediklerin % 39.9 ‘unun eğitim sürecinde, ,%52,1’sinin ise çalıştıkları kurumda kanıta dayalı uygulama eğitimi almadığı görülmüştür. Çalışmaya katılan paramediklerin %31,9 kanıta dayalı uygulama kavramını bilmemektedir ve bilgi edinme kaynağı olarak büyük çoğunluğu (%27) deneyimlerden faydalandığını ifade etmiştir. Paramediklerin %66,3’ü güncel kılavuzları takip etmediğini ,%90,2’si hiç bilimsel yayını olmadığını iletmiştir. Sonuç: Çalışmamız sonucunda paramediklerin kanıta dayalı uygulamaları konusunda farkındalıklarının (kanıta dayalı uygulama tanımını bilme, mezun olunan okulda ve çalıştığı kurumda kanıta dayalı uygulamalarına yönelik eğitim alma, literatür tarama, güncel kılavuzları takip etme, bilimsel yayın yapma, bilimsel toplantılara katılma…gibi) çok düşük olduğu belirlenmiştir.