Praca ponadwymiarowa w zatrudnieniu niepełnoetatowym

Abstract

Artykuł dotyczy pracy ponadwymiarowej w zatrudnieniu niepełnoetatowym. Problematykę tę reguluje art. 151 § 5 k.p., zgodnie z którym strony ustalają w umowie o pracę dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia jak za nadgodziny. Przytoczona regulacja nie jest kompleksowa i jednoznaczna, co w konsekwencji przyczynia się do powstawania sporów interpretacyjnych, które z kolei wpływają niekorzystnie na praktykę stosowania zatrudnienia niepełnoetatowego. W związku z tym w opracowaniu proponuje się wprowadzenie zmian do art. 151 § 5 k.p. – z jednej strony całkowite uniezależnienie prawa do dodatku za pracę ponadwymiarową od woli stron stosunku pracy poprzez wprowadzenie przepisu wyraźnie przewidującego, że pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy ma prawo do dodatku za każdą godzinę pracy ponadwymiarowej, z drugiej strony natomiast – nałożenie na pracownika i pracodawcę obowiązku ustalenia w umowie o pracę maksymalnej liczby godzin pracy ponadwymiarowej z jednoczesnym jednak zastrzeżeniem, że brak odniesienia w umowie do tej kwestii jest równoznaczny z dopuszczalnością świadczenia pracy ponadwymiarowej do pełnego etatu.