Glisemik Dalgalanma ve Hemodiyaliz

Abstract

ÖZET Kronik hiperglisemi ve akut glisemik dalgalanmalar, glisemik bozukluk patogenezinde diyabet prognozunu etkileyen iki önemli unsurdur. Diyabetin neden olduğu komplikasyonlar çoğunlukla kronik hiperglisemiye bağlı olarak gelişmekte ve HbA1c düzeyi kronik hiperglisemi hakkında bilgi vermektedir. Akut glisemik dalgalanmalar, kan glukoz düzeyinin -açlık ve tokluknormal kabul edilen değerlerin altında ve üzerinde seyretmesi olarak tanımlanarak “Sürekli Glikoz Takip Sistemi (SGTS)” ile değerlendirilmektedir. Her iki hiperglisemik durum da oksidatif stresin aktivasyonu ve ileri glikasyon son ürünlerinin oluşumu nedeni ile diyabetik komplikasyonların ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Hemodiyaliz tedavisi boyunca hem plazma glukoz konsantrasyonu ve hem de plazma insülin düzeyindeki azalma glisemik dalgalanmaya neden olmaktadır. SGTS kısa dönem glukoz dalgalanmalarını değerlendirme ve hipoglisemiyi saptamada öneme sahiptir. Diyabetik hastalarda sadece HbA1c değerinin değil, glisemik dalgalanmaların azaltılması da tedavi hedeflerinden biri olarak kabul edilebilir. Glisemik dalga boyunun azaltılması ve hipogliseminin önlenmesi morbidite ve mortalitenin azaltılmasında faydalı olabilir.